اولین بخاری ها

در قرن پانزدهم با آنکه در خانه ها "بخاری دیواری" ، عمده وسیله گرم کردن بود ، بخاری آهنی اختراع شد و مورد استفاده مردم قرار گرفت. چرا که بخاری آهنی از بخاری دیواری مفیدتر بود، زیرا آن را در وسط اتاق قرار می دادند، که هم به وسیله تشعشع، و هم به وسیله گرم کردن هوایی که در اطراف آن در جریان بود در اطاق حرارت ایجاد می کرد.بخاری های اولیه را از آجر و گل رُس می ساختند و درِ چدنی یا مفرغی داشتند. ولی چون بهای چدن ارزان بود همه تنه بخاری را هم از آن درست کردند و با توجه به این که چدن و به طور کلی فلزات بهتر از آجر و گل رس هادی هستند ، حرارت بیشتری از آتش کسب کرده و به هوای موجود در اطاق می رساندند. بخاری های فلزی اولیه بخاری های پنج صفحه ای خوانده می شدند. چون هر بخاری از پنج صفحه تشکیل شده بود. پنج صفحه چدنی عبارت بودند از:یکی صفحه فوقانی، دوم صفحه تحتانی یا کف و سه صفحه هم در سه ضلع تنه بخاری ؛ ضلع چهارم باز بود و در دهانه یک بخاری دیواری قرار می گرفت که دود آن بتواند از لوله بخاری بالا برود و خارج بشود.اولین بخاری فلزی که لازم نبود دهانه آن در بخاری دیواری قرار بگیرد ابتدا در هلند و اسکاندیناوی ساخته شد. نام این بخاری ها بخاری شش صفحه ای بود زیرا شش صفحه چدنی شش ضلع آن را تشکیل می داد. این بخاری ها یک در ، در جلو داشتند که سوخت در آن بریزند و خاکستر را بیرون بیاورند، دو سوراخ هم داشتند، یکی برای هواکش و دیگری برای وصل کردن به لوله بخاری.بخاری های اولیه را باچوب و زغالبا سوخت های ارزان قیمت دیگر می سوزاندند. در سال 1820 یک نوع بخاری در کشور آمریکا متداول شد که قطعات کوچک زغال سنگ در کف آن می سوخت ؛ این نوع بخاری می توانست هر روز 24 ساعت بسوزد و حرارت بدهد. امروزه با توجه به پیشرفت صنعت ، انواع وسائل گرم کننده از قبیل بخاری های گازی و ... روانه بازار شده و در خانه ها و اداره جات مورد استفاده همگان قرار می گیرد.